تأثیر سیاست‌های اقتصادی بر رشد صنعت

صنعتی شدن به‌عنوان موتور رشد اقتصادی یکی از راهبردهای اساسی برای رشد و توسعۀ اقتصادی است. در واقع صنعتی شدن به‌عنوان کوتاه‌ترین راه برای خاتمه دادن به عقب‌ماندگی‌های فنی و اقتصادی در کمترین زمان ممکن شناخته شده که کارکردی برای بالا بردن بهره‌وری تولید و بازده کار دارد. در روند توسعه به‌تدریج از سهم بخش کشاورزی در تولید ناخالص داخلی کاسته شده و بر سهم صنعت افزوده می‌شود. توسعۀ صنعت به‌عنوان یکی از بخش‌های دارای صرفۀ مقیاس از مهم‌ترین مؤلفه‌های رشد اقتصادی است؛ به همین دلیل شناخت عوامل مؤثر بر رشد صنعت اهمیت بالایی دارد. مطالعه‌‌ی حاضر با استفاده از شواهد آماری ایران در دورۀ زمانی 1357-1399 و رهیافت ARDL به بررسی اثر سیاست‌های مالی دولت بر رشد بخش صنعت می‌پردازد. نتایج برآوردها نشان می‌دهد که صنعتی شدن در اقتصاد ایران یک فرآیند بلندمدت است و سیاست‌های موقت کوتاه‌مدت قادر به افزایش سهم صنعت در اقتصاد نیست؛ چرا که بر اساس شواهد، در کوتاه‌مدت تنها نرخ ارز اثر منفی و معنی‌داری را بر صنعتی شدن دارد، اما در بلندمدت سیاست‌های مالی و حمایتی دولت و نرخ ارز اثر منفی و معنی‌داری بر رشد صنعت دارند. بنابراین، افزایش جذب سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی به‌واسطۀ دیپلماسی قوی، ایجاد ثبات اقتصادی در بازارهای مالی و هدایت اعتبارات به سمت فعالیت‌های دارای ارزش افزوده و ارائۀ برنامۀ جامع دولتی برای بهبود زیربناها مهم‌ترین سیاست‌های پیشنهادی در مطالعۀ حاضر است.