توسط : بر هیچ کس در هیچ جای دنیا پوشیده نیست که در سال‌های اخیر، چشم‌انداز فناوری به‌سرعت در حال تحول بوده است و باعث ایجاد مفاهیم نوآورانه‌ای شده است که نحوه تعامل ما با دنیای دیجیتال را تغییر می‌دهند. دو مفهومی که تاثیر بسزایی در این تحول داشته اند و اغلب با هم مورد مقایسه قرار می گیرند، در حالیکه اساساً متفاوت هستند، واقعیت افزوده (AR) و واقعیت مجازی (VR) هستند. تفاوت واقعیت افزوده (AR) با واقعیت مجازی (VR) ممکن است در بعضی موارد فنی مسئله مهمی به نظر برسد. در این مقاله ابتدا به اینکه واقعیت افزوده چیست و چه کاربردی دارد پرداخته ایم سپس تفاوت های واقعیت افزوده و واقعیت مجازی را روشن کرده ایم.
واقعیت افزوده (AR) چیست؟
واقعیت افزوده (به انگلیسی : Augmented Reality) یک فناوری است که اطلاعات دیجیتال مانند تصاویر، صداها یا سایر داده ها را بر روی دنیای واقعی قرار می دهد. برخلاف فناوری واقعیت مجازی (VR)، که یک محیط دیجیتالی کاملا فراگیر و تعامل پذیر ایجاد می کند، AR دنیای واقعی را با عناصر دیجیتالی که کاربران می توانند با آنها تعامل داشته باشند، بهبود می بخشد که مهم ترین تفاوت بین AR و VR است.
AR را می‌توان از طریق دستگاه‌هایی مانند گوشی‌های هوشمند، تبلت‌ها یا عینک‌های AR تجربه کرد. به طور مثال فرض کنید که در خیابان استاده اید و به دنبال مسیر یک شهربازی می گردید. با استفاده از فناوری ای آر می توان المان های جهت یابی به مقصد را به خیابان ها اضافه کنید، فقط باید گوشی خود را رو به خیابان بگیرید تا جهت ها ظاهر شوند.
مثال دیگر از کاربردهای واقعیت افزوده می تواند هنگام خرید اتفاق بیافتد. با استفاده از واقعیت افزوده می توانید در منزل خود بنشینید و برای خرید یک قالی، دوربین گوشی خود را به سمت کف زمین بگیرید و طرح قالی خود را جایگزین کنید.
واقعیت افزوده یا AR چگونه کار می کند؟
سیستم‌های AR با استفاده از فناوری‌های مختلف برای ترکیب محتوای دیجیتال با دنیای واقعی کار می‌کنند. این فناوری ها عبارتند از:
دوربین ها و حسگرها: دستگاه های مجهز به دوربین و سنسور محیط فیزیکی را تشخیص می دهد و ثبت می کنند. سپس این ورودی ها برای شناسایی اشیا، سطوح یا مکان ها پردازش می شوند.
واحدهای پردازش: داده های گرفته شده توسط سخت افزار دستگاه یا سرورهای مبتنی بر ابر پردازش می شوند. الگوریتم های پیشرفته برای تفسیر داده ها و ادغام عناصر دیجیتال به طور یکپارچه در دنیای واقعی استفاده می شود.
نمایشگرها: اطلاعات پردازش شده سپس بر روی صفحه نمایش دستگاه یا از طریق عینک AR نمایش داده می شود. این نمایشگر محتوای دیجیتال را بر روی نمای دنیای واقعی قرار می دهد و به کاربران امکان می دهد هر دو را به طور همزمان ببینند و با آنها تعامل داشته باشند.
کاربردهای واقعیت افزوده (AR)
کاربردهای واقعیت افزوده در بازی های ویدیوئی: بازی هایی مانند Pokémon GO از AR برای ترکیب موجودات مجازی با محیط های دنیای واقعی استفاده می کنند و تجربه ای جذاب را ایجاد می کنند که در آن بازیکنان می توانند با عناصر دیجیتال به گونه ای تعامل کنند که گویی بخشی از محیط اطراف خود هستند. این تکنولوژی تاثیر زیادی در پیشرفت بهترین بازی های واقعیت مجازی داشته است و توانسته قابلیت های تعاملی زیادی را به این تکنولوژی اضافه کند.
کاربردهای واقعیت افزوده در آموزش: واقعیت افزوده می تواند تجارب آموزشی را با ارائه وسایل کمک بصری تعاملی افزایش دهد. به عنوان مثال، برنامه‌های AR می‌توانند اطلاعات تاریخی را بر روی مکان‌های واقعی قرار دهند، یا مفاهیم پیچیده علمی را به روشی ملموس تجسم کنند. این امکان باعث می شود محدودیت لوازم آموزشی سنتی از بین برود.
کاربردهای واقعیت افزوده در خرده فروشی: خرده فروشان از واقعیت افزوده استفاده می کنند تا مشتریان قابلیت اینکه محصولات را در خانه خودشان امتحان کنند ، داشته باشند. اپلیکیشن‌هایی که به کاربران اجازه می‌دهند لباس‌ها قابلیت امتحان شدن را داشته باشند یا ببینند چگونه مبلمان در فضای دکوراسیون خانگی قرار می‌گیرد، به طور فزاینده‌ای در حال محبوب شدن و پیشرفت هستند.
کاربردهای واقعیت افزوده در پزشکی و مراقبت های بهداشتی : واقعیت افزوده در روش های جراحی برای ارائه همپوشانی در زمان واقعی اطلاعات حیاتی، بهبود دقت و نتایج استفاده می شود. همچنین در آموزش پزشکی برای شبیه سازی سناریوها و روش های مختلف استفاده می شود.
کاربردهای واقعیت افزوده در جهت یابی : واقعیت افزوده می تواند جهت ها و اطلاعات برنامه های مسیریابی را در زمان سریعی ارائه دهد. به عنوان مثال، می‌تواند فلش‌ها و راهنمایی‌ها را در نمای خیابان پوشش دهد یا اطلاعاتی را به ساختمان ها و موانع اضافه کند تا مسیریابی را برای کاربران آسان‌تر کند این کاربرد در زمان رانندگی کمک زیادی را به راننده در مسیریابی راحت تر و سریع تر انجام می دهد.
در مقایسه واقعیت مجازی و واقعیت افزوده از سوی دیگر، واقعیت مجازی (VR)، یک فناوری کاملا فراگیر است که یک محیط کاملا دیجیتالی جدا از دنیای واقعی ایجاد می کند. کاربران از طریق انواع هدست‌های واقعیت مجازی یا سایر دستگاه‌هایی که تجربه‌ای کاملاً فراگیر را فراهم می‌کنند، وارد این محیط می‌شوند که اغلب با صدای فضایی و بازخورد های تعاملی لمسی همراه است.
وی آر یا واقعیت مجازی با استفاده از هدست های واقعیت مجازی که مجهز به صفحه نمایش و حسگرهایی هستند که حرکات سر کاربر را ردیابی می کنند یک محیط مجازی 360 درجه ایجاد می کنند که به اعمال کاربر پاسخ می دهد . برای تعامل با محیط مجازی، کاربران معمولاً از کنترل‌کننده‌های حرکت یا دستکش استفاده می‌کنند. این دستگاه‌ها حرکات و ژست‌های دست را ردیابی می‌کنند و به کاربران اجازه می‌دهند اشیاء درون فضای VR را دستکاری کنند.
واقعیت مجازی سطح بی نظیری از غرق شدن در بازی ها و سرگرمی ها را فراهم می کند. بازیکنان می‌توانند دنیاها و سناریوهایی را تجربه کنند که کاملاً دیجیتالی هستند، از بازی های فانتزی گرفته تا شبیه‌سازی‌های واقعی مانند شبیه ساز رانندگی واقعیت مجازی.
VR به طور گسترده برای اهداف آموزشی در زمینه هایی مانند هوانوردی، پزشکی و نظامی (همانطور که در مقاله کاربرد های واقعیت مجازی در صنایع نظامی بیان شد) استفاده می شود. شبیه‌سازی‌ها محیطی بدون ریسک را فراهم می‌کنند که در آن افراد می‌توانند مهارت‌های خود را تمرین و تقویت کنند. سیموتو به عنوان تولید کننده شبیه ساز های حرفه ای وی آر شهربازی چندین سال است می درخشد و نمونه های شبیه ساز وی آر توسط شرکت سیموتو همچنان در حال توسعه و تکامل است.
واقعیت مجازی در محیط های درمانی برای درمان شرایطی مانند PTSD، فوبیا و اضطراب استفاده می شود. محیط های مجازی کنترل شده به بیماران کمک می کند تا با ترس های خود به شیوه ای ایمن و کنترل شده مقابله کنند و آن ها را مدیریت کنند. همچنین می تواند کمک بزرگی از واقعیت مجازی در فعالیت های آموزشی گرفت.
تفاوت های واقعیت افزوده (AR) با واقعیت مجازی (VR)
|
کاربرد
|
واقعیت افزوده (AR)
|
واقعیت مجازی (VR)
|
|---|---|---|
|
تعامل با محیط
|
واقعیت افزوده با پوشش محتوای دیجیتال، دنیای واقعی را بهبود می بخشد. کاربران از محیط فیزیکی خود آگاه هستند و عناصر دیجیتالی بر روی دید آنها از دنیای واقعی قرار می گیرند. این تجربه بیشتر در مورد تقویت است تا تعامل. یعنی دستکاری محیط در فناوری واقعیت افزوده لازم نیست و فقط در افزایش اطلاعات محیط به کار گرفته می شود.
|
واقعیت مجازی یک تجربه کاملاً فراگیر را ارائه می دهد. کاربران به طور کامل در یک محیط دیجیتال، جدا از دنیای واقعی قرار دارند. این تجربه برای شبیه سازی واقعیتی کاملا متفاوت طراحی شده است که می تواند از آن به عنوان ترکیبی از واقعی و مجازی بودن نام برد.
|
|
تعامل با دنیای واقعی
|
در واقعیت افزوده ، کاربران به طور همزمان با دنیای واقعی و عناصر دیجیتال تعامل دارند. این فناوری به گونه ای طراحی شده است که محتوای دیجیتال را به طور یکپارچه با محیط فیزیکی ترکیب کند.
|
در واقعیت مجازی، کاربران منحصراً با محیط مجازی تعامل دارند. این فناوری یک دنیای دیجیتال مجزا ایجاد می کند و کاربران در طول تجربه تعامل مستقیمی با محیط فیزیکی اطراف خود ندارند.
|
|
الزامات سخت افزاری
|
واقعیت افزوده را می توان با استفاده از گوشی های هوشمند، تبلت ها یا عینک های واقعیت افزوده تجربه کرد. الزامات سخت‌افزاری معمولاً در مقایسه با VR کمتر است، زیرا AR به دستگاه‌هایی که کاربران قبلاً دارند متکی است.
|
واقعیت مجازی معمولاً به سخت‌افزار تخصصی از جمله هدست‌های VR، کنترل‌کننده‌های حرکتی و گاهی اوقات سنسورهای خارجی نیاز دارد. این دستگاه ها به طور خاص برای ایجاد و ردیابی تجربه مجازی فراگیر و تعاملی طراحی شده اند.
|
|
کاربردها و موارد استفاده
|
واقعیت افزوده اغلب برای برنامه هایی استفاده می شود که دنیای واقعی را تقویت یا تکمیل می کنند. موارد استفاده آن شامل بازی، مسیریابی و ناوبری، آموزش و خرده فروشی است که در آن محتوای دیجیتال به تعاملات دنیای واقعی ارزش می بخشد.
|
واقعیت مجازی برای برنامه هایی استفاده می شود که نیاز به تعامل کامل در یک محیط دیجیتال دارند. موارد استفاده آن شامل بازی های وی آر ، شبیه سازی وی آر، تورهای مجازی و … است که در آن ایجاد یک دنیای مجازی کاملا مجزا برای تجربه لازم است.
|
|
تجربه کاربری
|
واقعیت افزوده با افزودن عناصر دیجیتال به واقعیت موجود، تجربه کاربر را افزایش می‌دهد. این امکان تعامل یکپارچه تر و مستمر با دنیای دیجیتال و فیزیکی را فراهم می کند.
|
واقعیت مجازی یک تجربه همه جانبه ارائه می دهد که کاربران را از محیط واقعی خود جدا می کند. تمرکز بر ایجاد یک فضای دیجیتال متقاعد کننده و تعاملی است که در آن کاربران می توانند به طور کامل با محتوای مجازی درگیر شوند.
|
|
روندها و تحولات آینده
|
پیشرفت‌های آینده در فناوری واقعیت افزوده ممکن است شامل یکپارچه‌سازی بیشتر با اشیاء روزمره، بهبود آگاهی محیطی و قابلیت‌های تعاملی پیشرفته‌تر باشد. انتظار می‌رود عینک‌های AR سبک‌تر و پیچیده‌تر شوند و تجربه‌ای طبیعی‌تر و همه‌جانبه‌تر را ارائه دهند.
|
آینده واقعیت مجازی ممکن است شامل بازخورد لمسی پیشرفته تر، هماهنگی گرافیکی بهبود یافته و شبیه سازی های واقعی تر باشد. همانطور که فناوری VR در دسترس تر و مقرون به صرفه تر می شود، برنامه های کاربردی آن در سرگرمی مانند تجهیزات شهربازی وی آر ، آموزش و همکاری از راه دور احتمالاً گسترش می یابد.
|
به طور خلاصه، واقعیت افزوده (AR) و واقعیت مجازی (VR) دو فناوری متمایز هستند که راه‌های مختلفی برای تعامل با محتوای دیجیتال ارائه می‌دهند. AR با روی هم قرار دادن اطلاعات دیجیتالی، دنیای واقعی را بهبود می بخشد، در حالی که VR یک محیط دیجیتالی کاملاً فراگیر ایجاد می کند. درک تفاوت‌های AR و VR به درک کاربردهای منحصر به فرد و تأثیر بالقوه آنها بر صنایع مختلف کمک می‌کند. با ادامه پیشرفت فناوری، واقعیت افزوده و واقعیت مجازی هر دو نقش مهمی را در شکل‌دهی به تجربیات و تعاملات دیجیتالی ما ایفا خواهند کرد.
با درک این مفاهیم، افراد و کسب‌وکارها می‌توانند بهتر از فناوری‌های واقعیت افزوده و واقعیت مجازی برای ایجاد راه‌حل‌ها و تجربیات نوآورانه استفاده کنند که مرزهای امکان‌پذیر در دنیای دیجیتالی فزاینده ما را تغییر می‌دهد.
جهت کسب اطلاعات بیشتر به این منبع مراجعه کنید:منبع
