یادداشت‌های اسدالله علم: تمام روز در منزل و در دربار کار کردم. سر شب به استقبال جنازه مرحوم قوام رفتم که وارد شد، و در مسجد سپهسالار گذاشتیم، تا فردا تشییع رسمی بشود. صبح شنیدم در صندوق های قوام را بچه ها باز کرده اند- من هیچ مداخله نکرده و نمی کنم. پیش نویس وصیتی پیدا شده بود که می خواسته است به بچه ها و خانم قوام به تساوی سهم بدهد. پسر ارشد قوام (علی) می خواسته آن را پاره کند. با آن که پیش نویس بود و تأثیری نداشت خواهر زنم جلو گرفته است. به یاد شعر سعدی افتادم.