کتاب تاریخ روابط ایران و آمریکا: پس از این پاکسازی از جبهه تنها پوسته ای باقی ماند مردان صادق و تیزهوش و سخت کوشی مانند الله یار صالح علی شایگان کریم سنجابی و مهدی بازرگان همگی به عنوان رهبران بالقوه جنبش دمکراتیک ملی مطرح بودند؛ اما بعد از ۱۹۵۳ ،[۱۳۳۲] جنبش به شدت از هم پاشیده بود. جبهه مثل همیشه دچار فقدان نظام حزبی متمرکز بود؛ اما دیگر رهبر کاریزماتیک هم نداشت. بدتر از آن جبهه دیگر غیرقانونی بود؛ سازمانی زیرزمینی در کشوری که حتی بردن نام مصدق امکان داشت به زندانی شدن منجر شود در چنین فضایی احتمال اینکه منجی الهام بخش جدیدی ظهور کند یا اینکه ایرانیان در جنبشی مردمی علیه شاه و حامیان خارجی وی حاضر شوند بسیار اندک بود به ده سال دیگر و پیرمردی عمامه پوش نیاز بود تا دوباره این اتفاق روی دهد.